Ezgi’nin Hikayesi

Veganİstasyon’un kurucusu olarak, hikayemi ilk olarak ben paylaşmak istedim.

Çocukluğumdan beri hayvansal ürünleri severek tüketen biri değildim fakat hayvan hakları açısından benim ilk farkındalığım, ilk kedi arkadaşım olan Müsli sayesinde oldu (2014). Onunla yaşamaya başladığımda ve bağ kurduğumda şimdiye kadar hiç fark etmediğim ya da üzerinde durmadığım o düşünce beni derinden yakaladı: Hayvanlar da bizim gibi. Benim hissettiğim her duyguyu, acıyı, sevinci, kıskançlığı, bağlanmayı, sevmeyi, sevilmeyi, korkuyu onun da hissedebiliyor olduğunu yakından görme fırsatı bulduğumda tüketim alışkanlıklarım ile ilgili kafamda vicdani sorular belirlemeye başladı ve eti hayatımdan çıkarmaya karar verdim.

O gün itibariyle yaklaşık 4,5 yıl vejetaryen beslendim, o zamanki bilincim ile yaptığım şeyin hayvanlara karşı yeterli olduğunu düşünüyor ve veganlığı yapamayacağıma inanıyordum.

2019’da Müsli’yi üzücü bir kaza sonucu kaybetmek beni derinden sarstı. İçinde bulunduğum duygu yoğunluğu beni veganlığı araştırmaya teşvik etti.

Araştırmaya belgeseller, videolar izleyerek, okuyarak, sosyal medyadaki vegan hesapları takip ederek başladım. Daha önce bilmediğim birçok konuda farkındalığımı artırdılar, hepsine müteşekkirim.  Sonrasında navegan ürünleri tüketmeyi bırakarak ve onların yerine alternatifler bularak, yeni ürünler keşfederek alışkanlıklarımı değiştirmeye başladım, vegan yaşama hazırlandım. Yaklaşık 1 ay sonunda artık veganım diyebildim.

Vegan olmanın dayanılmaz hafifliğini tattığım için çok mutluyum. Çoğu vegan gibi, ben de daha önce vegan olmadığım için pişman olduğumu söylemeden edemeyeceğim. Keşke direkt vegan olup bu sömürüye her açıdan karşı dursaymışım.

Kısacası, Müsli benim hayatımı değiştirdi. 😊 Bundan sonraki hayatımda da hayvanlar için, doğa için yapabileceklerimi bir adım öteye taşımaya kararlıyım.

Hepimiz için, gelecek için VEGAN!