Sevgili Okur,
Şimdi seni burada yazar olmaya davet ediyorum.
Vegan olmaya karar verdiğinde en büyük motivasyonunun ne olduğunu; neden ve nasıl bu yaşamı benimsediğini merak ediyoruz. Hangi aşamalardan geçtin, geçişin ne kadar sürdü; bu süreç esnasında izlediğin yollar, edindiğin deneyimler, vegan olduktan sonra hissettiklerin nelerdi? Hepsi çok kıymetli.
Senin yolculuğun vegan olmak isteyen birine büyük katkı sağlayabilir, veganlığı henüz benimsemiş ve benzer deneyimleri yaşayan birinin yolunu aydınlatabilir.
Birbirimize ilham olmak için buradayız; haydi hikayeni paylaş bizimle! Paylaştıkça büyüyelim, yorumlarda buluşalım.
İnsanın doğanın antisi-karşıtı-zıttı olduğunu anladığınız an,türünüz adına gerçek olandan, yaşamın, aklın, enerjinin akışın kaynağından af dilemek istersiniz. İnsan olarak hiç olmamak en iyisi olurdu,ancak şu durumda içine hapsolduğumuz bu virüsün etkisini minimize edebilmek için tek yapabileceğimiz en azından ayak izimizi küçültmeye çalışmak. Dünya vegan olsun istemiyorum, dünya insanlıktan kurtulsun istiyorum, bu iğrenç, ölüm saçan, küstah,manipülatif türden.
Vegan olmak, karbon ayak izimizi azaltmak adına gerçekten önemli bir adım. Katkıların için teşekkürler Uğur.
17 yaşındayken de vegan olmam gerektiğini hissediyor ve biliyordum. Motivasyonum hayvanlara zarar vermemekti fakat aile evinde baş etmek zordu. 22 yaşında üniversite için ayrı eve gelip sonunda bir şeylere başlamam gerektiğini fark ettim. Ayrıca başka motivasyonların olduğunu, yani hayvansal gıdaların zaten zararlı olduklarını, yeni tarifler denemenin de keyifli olduğunu fark ettim. Henüz az bir zaman geçse de gün içinde veganlığa dair kitaplar okuyor, videolar izliyorum. Günlük tat alışkanlıklarını değiştirmenin de zor olacağını düşünüyordum ama aslında bir video beni araştırmaya itti. Vegan earth kanalı yani Melike’nin yaptığı ayçekirdeği yoğurdu tarifi. Aslında tatların yerine koyabileceğimiz içerikler mevcut. Ve bundan 5 yıl önce bu kadar çok içerik bulunmuyordu. O yüzden şimdi vegan olmak için tam zamanı. Hem hayvanlar hem sağlığınız hem de dünya için. Ayrıca pahalı olduğunu düşünmüyorum.
Beni düşünmeye sevk eden ve vegan olmama büyük katkısı olan Melike’ye buradan çok teşekkür ederim.
Hikayeni paylaştığın için teşekkürler Funda, umarım birilerine ilham olur. 🙂 Ayrıca Melike’nin katkıları gerçekten yadsınamaz.
Vegan:) Nasıl mı vegan oldum? 3 yıl öncesine kadar veganlığın ne olduğunu bile bilmeyen ben birçokları gibi veganlığın bir özenti sonucu oluşan bir akım falan sanıyordum ta ki yoga hayatıma girene kadar. Gittiğim yoga evinin her gün ilham verici şahane bir söz yazan tahtasında ‘Ahimsa’ : kendine ve hiçbir canlıya zarar verme, şiddetsizlik yazıyordu. Sanki bu kelime içime işlemişti. Yoga felsefesinde de hep sözünle, eyleminle zarar verme ifadesi çok geçiyordu. Okudukça düşünmeye ve araştırmaya başladım. Nasıl konuşuyorum, kimi incitiyorum diye düşünüyordum hep. Sonra yemek yerken ne yiyorum? Vegan bir hocam vardı her çıkışta gönül rahatlığıyla bu çorbadan içebilirsiniz diyordu. Gönül rahatlığı ne demekti? Gönül rahatlığı hiçbir canlıya zarar vermeden huzurla yemekti, yediklerinden çığlık duymamaktı. Peki ya bal sorusunu sormuştum hiç unutmam:) Çok uzattım sanırım. Ancak veganlık benim yeniden doğuşum oldu. Bu yüzden parmaklarım duramadı. Devam edecek olursam aradan 2 yıl geçti ve maalesef bu konular kalbimin derinliklerinde kaldı. Hayatımı etkileyen başka olaylar girmişti araya. Sonrasında yine karşıma videolar çıkıverdi. Tesadüfen bir vegan topluluğun eğitimlerine rastladım. İstanbul Vegan Topluluğu toplam 8 eğitimden oluşan bir seri yapmıştı. Bu eğitimde veganlığı tüm hatlarıyla ve hiçbir karşılık beklemeden anlatan harika insanlara rastladım. 2. oturumdan sonra kafamda her şey oturmuştu. Elim gitmedi peynire, gözlerimden gitmedi buzağı. Yumurta vardı dolapta istemdışı yiyemedim. Gece uyuyamadım yün mü acaba dedim yastığım? İşe gidemedim kazağımı sorguladım. Sonra dedim sakin ol her şey yoluna girecek . Yormadan, yorulmadan olacak. Dünya vegan değil. Önce yemekle başlayarak 6 ay içinde tüm evimi vegan bir eve dönüştürdüm. Ruhum, bedenim, zihnim rahatladı. 12 Şubatta 1.yılımı kutlayacağım. İnanın küçücük dünyamı aydınlatan bir güneş vegan olmak bu yüzden adım vegansurya. Surya sanskritçe güneş demek. Benim güneşim vegan olmak. Sevgiyle…
Sevgili Vegansurya, güneşin hiç eksik olmasın. 🙂 Deneyimlerini ve hissettiklerini okuyanlara ilham olman dileğiyle…
Ben vejetaryenlerle bile dalga geçerdim 10 yıl önce. İlk vejetaryen arkadaşımı edindikten sonra da hayatlarındaki konfordan ne kadar büyük bir fedakarlık yaptıklarını ve bunun çok değerli olduğunu görmüştüm. Ancak hiç harekete geçmemiştim. Demirsiz, proteinsiz kalacağımı sanıyordum. Sadece saygı duyuyordum. Vegan olmadan 6 ay kadar önce Gary Yurovsky’nin konuşması da çok manipülasyon yaratma çabası içindeymiş gibi doğrular içerse de baskıcı gelmişti. Sanki tam ikna olmak istiyordum ve bunun için bir arayıştaydım. Son ve en etkili darbeyi ise lise arkadaşım Dr. Suat Erus’un yayınladığı ilk 3 videoyu izleyerek aldım 🙂 hem çevremden, hem de doktor birisi vegan olunması gerektiğini bilimsel kanıtlarıyla söylüyordu. Yıllarca takip ettiğim tüm beslenme ve sağlık bilgisi yerine oturuvermişti. Yine de korkuyordum. Aç kalacağımı düşünüyordum. Buzdolabındaki hayvansal stoklarımı çöpe atmadan tükendikçe sırayla yerine aynı besini sağlayan bitkisel alternatif bulup, çok sağlıklı tarifler geliştirdim ve vegan olduğumu herkese ilan ettim 🙂 Yıl 2018 aylardan Ocak
Veganlıkla ilgili argümanların, Suat Hoca gibi bir uzman tarafından dayanaklarıyla birlikte paylaşılması veganlığa karşı ön yargıların kırılmasında çok etkili oldu. Paylaştığın için teşekkürler Tunç.
Buradan da Suat Erus’u takip etmek isteyenler için hesaplarını paylaşalım:
IG: https://www.instagram.com/vegansaglikpro/
YouTube: https://www.youtube.com/c/VeganSaglikPro
Benim çok hızlı bir geçiş sürecim oldu. Bundan yaklaşık 4 yıl önce bir salı günü daha temiz beslenme gerektiğini düşündüm ve et ürünlerini yemeyi bıraktım. O günden sonra kendimi iyi hissettim ve hayvanlar için bir şeyler yaptığım yanılgısındaydım ancak mutlu hissediyordum. Cuma akşamına geldiğimizde süt ürünlerinin tüketiminin de aslında canlılara zarar verdiğini fark ettim ve hayatımı değiştiren o hareketi yaptım, İnternette vegan kelimesini arattım. Anlatılanların hiç biri itiraz edebileceğim argümanlar değildi. Bir süre daha araştırdıktan sonra sosyal medyada Veganpiknik sayfasını gördüm her cumartesi stant kurup vegan aktivizm yapıyorlarmış. İçimden ‘nasıl her cumartesi olabilir ki sürdürülemez bu ciddi bir motivasyonları olmalı’ diye düşündüm ve gittim o gün stant kurulan alana. “Beni vegan yapın ancak aklıma takılan alanlar var, sosyal medyadan gördüm sizi salı gününden beri vejetaryenim ancak tutarlı bir şey olmadığını düşünüyorum” cümlesini kurduktan sonra bana anlatmaya başladılar zaten aklıma yatmıştı bir gün önceki araştırmamdan dolayı sadece bir kaç yaşam pratiğinden konuştuk ve tüm gün orada kaldım sorulan soruları dinledim akşam hep beraber vegan piknik alanına gittik. Orada nasıl bir motivasyonla bunu sürdürdüklerini sordum ve tamam ben veganım artık diye oradan ayrıldım. Ara ara benimde bıraksam nasıl olur diye sordum içimden bu süreçte tekrar pikniklere gidip uzun zamandır vegan olan insanlar ile konuştum ve çok şükür öyle bir şey olmadı. Kısacası bir akşam ilham geldi ve vegan oldum hayatımda verdiğim en doğru karar.
Sürecini bizimle paylaştığın için teşekkürler Bertuğ. Vegan Piknik organizasyonlarında gerçekten kıymetli paylaşımlar oluyor. Bu vesile ile hem vegan olmak isteyenlere, hem katkı sağlamak isteyen veganlara organizasyonu tavsiye etmiş olalım. 🙂